آشنایی با ارز

ارز را بسیاری از افراد می شناسند و می دانند چیست. ارز به واحد پول خارجی گفته می شود اما در تعریفی دیگر به معنای داد و ستد یک واحد پولی خارجی در کشور ثالث است. ارز پولی پذیرفته شده بوده که در قالب سکه و اسکناس داد و ستد می شود.

ارز همانند پول واحد ملی توسط دولت در بانک ها توزیع می شود و افراد می توانند از طریق صرافی ها به تبدیل آن بپردازند. این یعنی اگر می خواهید سفر خارجه ای داشته باشید باید با مراجعه به بانک یا عمدتا صرافی با ارائه پول واحد ملی در سطح ارزش مبلغ پرداخت شده، ارز خارجی دریافت کنید.

بسیاری از افرادی که به کشورهای خارجی سفر می کنند ارز را جهت هزینه های همراه تهیه می کنند. ارز همانند پول واحد ملی در اقتصاد کشوری جریان داشته و قابلیت داد و ستد دارد. بنابراین هیچ محدودیت یا منعی در پرداخت ارز جهت خرید کالا یا کسب خدماتی وجود نخواهد داشت.

یکی از تفاوت های معاملات بین المللی و داخلی استفاده از پول رایج ملی در معاملات داخلی بوده اما در معاملات بین المللی پول ملی ارزشی نداشته و بهتر است ارزی پرداخت شود.

هر کشوری ارز خاص خود را داشته که می توان دلار ایالات متحده، پوند انگلیس، یورو اروپا، ریال ایران و برخی دیگر اشاره کرد. براساس تعریف علمی، منظور از ارز هر وسیله‌ای است که به صورت اسکناس، حواله یا چک در مبادلات خارجی جهت پرداخت‌ ها استفاده می‌شود. و منظور از نرخ ارز خارجی عبارت است از مقداری از واحد پولی ملی که برای بدست آوردن واحد پول کشور دیگر باید پرداخت شود.

همچنین می توان نرخ ارز را ارزش برابر یک واحد پول داخلی در مقابل خارجی دانست. برخی سیاست ها روی نرخ ارز تاثیراتی می گذارند که باید به رشد معقول عرضهٔ پول، سیاست‌های مناسب مالی، خصوصیات دیپلماسی خارجی و فعالیت‌های نظامی، سرمایه‌گذاری در مقایسه با میزان نقدینگی پرداخت.

در ایران نیز ارز از نوع تک نرخی بوده و یک روش مثبت و مؤثر و عامل مهم برای جلوگیری از مفاسد و رانت خواری است که موجب نیازمندی اقتصاد ایران به ارز تک نرخی شده است. دولت گاهی برای در بازار آزاد ارز رقابتی عرضه می دارد و موجب ایجاد ارز رقابتی می شود. همچنین ارز دولتی از طریق بانک‌ های مجاور و به نرخ دولتی فروخته می شود.

به طور کلی ارز در اقتصاد تاثیراتی داشته و بدون آن نمی توان در معاملات بین المللی حضور یافت.