اوراق های مختلفی در عرصه
تجارت می توان شاهد بود که یکی از آنها اوراق قرضه است و به موجب این اسناد
فرد منتشر کننده تعهد می دهد که مبلغ مشخص را در زمانی معین به صاحب مبلغ
بازگرداند. همچنین فرد باید در زمان سررسید اصل مبلغ گرفته شده را باز پس
دهد که جدای از مبلغ مشخص بازگردان شده به به فرد معین است.
شرکت یا فردی که دارنده اوراق است می تواند حق دریافت سود و اصل مبلغ را
داشته باشد و به نوعی بستانکار محسوب می شود. اما این فرد هیچ مالکیتی در
شرکت نداشته اگرچه حق و حقوقی در دریافت سود و اصل مبلغ دارد.
اوراق قرضه و بهادار هر دو در
یک دسته قرار می گیرند و جز ابزارهای مالی تجاری محسوب می شوند. براساس
اوراق بهادار، در اوراق قرضه صادر کننده اوراق بدهکار خریدار می شود. این
سند که به عنوان اوراق قرضه شناخته شده با داشتن سررسید بایستی طرف مقابل
در زمان معین شده مبلغ را در روز سررسید باز پس دهد. همچنین اوراق مورد بحث
از کوپن بهره یا همان سود بهره می برد و هزینه مبلغ آن باید توسط صادر
کننده در زمان مشخص پرداخت شود.
اگر بخواهیم اوراق قرضه را در زمینه سررسید تقسیم بندی کنیم باید به
بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت اشاره کرد. مدت زمان هر یک از این دسته ها
به ترتیب بیش از ۱۰ سال، ۵ تا ۱۰ سال و بیش از ۵ سال اشاره کرد.
این مدت زمان براساس قانون تعیین
شده و بایستی چنین مدت زمانی گذشته تا دسته معنا پیدا کند. در حقیقت شما
با خرید اوراق قرضه به شرکتی که آن را صادر می کند پولی قرض می دهید. در
سوی دیگر شرکت موردنظر طی مدت زمان معین باید بهره را به فرد خریدار ارائه
دهد. مدت زمان بازگشت وام بایستی براساس شرایط اوراق قرضه باشد و بستگی به
آن دارد.
نرخ بهره اوراق قرضه بلند مدت بیش از سایر دسته ها می باشد و اگر
بخواهیم به اصطلاحات اوراق قرضه آشنا شویم باید به امکان فروش، اوراق
قرضهی تضمینشده، موعد سررسید، اوراق قرضهی تضمین نشده، اوراق قرضهی
تضمینشده و اوراق قرضهی قابلتبدیل اشاره کرد.
در سوی دیگر انواع اوراق قرضه
نیز وجود داشته و باید اوراق قرضهی شرکتی، اوراق قرضهی دولتی و اوراق
قرضهی شهرداری را بیان کرد. با تمامی این تفاسیر اوراق قرضه همانطور که از
نامش مشخص بوده نوعی دادن وام بوده که طرف خریدار اوراق به شرکت مقابل
وامی پرداخت می کند و در مدت زمان معین باید پرداخت شود.