در ابتدا بشر برای تامین کالای موردنظر خود از مبادله کالا به کالا بهره
می گرفت و به نوعی ابتدایی ترین نوع تجارت محسوب می شد. در این نوع تجارت
افراد کالای خود را برای تامین کالای موردنظر به طرف معامله می دادند.
با این روش بشر با توجه جمعیت کم و کوچک بودن جوامع بشری نیازمند امور
بازرگانی نبودند و تنها از طریق همین مبادله نیازهای خود را تامین می
کردند. با افزایش جمعیت و بزرگ شدن جوامع بشری نیاز به امور بازرگانی احساس
شد.
بواسطه امور بازرگانی کشوری به
کشور دیگر اجناسی را ارسال و در سوی دیگر دریافت می کند. این موضوع شامل
حال شهری به شهر دیگر نیز می شود اما بیشتر امور بازرگانی را امروز تبادل
کالا بین کشورها و سرزمین ها تشکیل می دهد.
در سالیان دور امور بازرگانی بیشتر شامل تبادل کالا بین شهرها بود و
امروز به کشورها رسید. در دوره های گذشته خطرهای راه و موانع طبیعی امور
بازرگانی را با خطری رو به رو می کرد. از این رو شاهد مبادله کالاهایی
بودیم که حجم کمتر و وزن پایینی را دربرمی گرفت. از جمله آنها باید به
پارچه، طلا، ابریشم، ادویه و برخی دیگر اشاره داشت.
تجارت چین: اولین بازار مبادله
کالا مربوط به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در چین و امپراطوری شن نونگ
صورت گرفت. در سالیان گذشته چین یکی از بزرگترین اقتصاد جهان را تشکیل می
داد و سال ۱۲۹۵ مارکوپولو جهانگرد ایتالیایی، از نظم و ترتیبی که در تجارت
داخلی و خارجی جریان داشته بسیار شگفت زده بود.
سومر: سومری ها پیش از میلاد مسیح در منطقه خاورمیانه تجارت منظمی داشته
و کشتی های تجاری نیز تمامی سواحل خاورمیانه را برای نقل و انتقال کالا
دربرمی گرفتند. البته این مناطق برای نظم بیشتر قوانینی را نگاشته که شامل
حسابداری، حمل و نقل، خیانت در امانت می شد. کشتی ها نیز با توجه به نوع
تجاری آنها شامل بارنامه ای می شدند تا جزئیات بار و مقصد و مبدا آنها
آشکار و مشخص باشد.
مصر، بابل، فینقیه: با پیشرفت تجارت این ارتقا به غرب نیز رسید و
کشورهای چون فینفیه، مصر و بابل وارد کارزار تجارت شدند. برای نخستین در
بابل بود که تجارت عمده و خرد انجام می گرفت. فینفیه نیز به دلیل موقعیت
جغرافیایی فوق العاده به راه ارتباطی بین المللی تبدیل شده بود. فینقیه با
توجه به چنین موقعیتی مردمان تاجر و ثروتمند داشته که ناشی از راه بین
المللی توانسته بودند به ثروت هنگفتی دست پیدا کنند.
یونان: یونان دیگر منطقه حساس و مهم در تاریخ تجارت به شمار می رود. در
این کشور موقعیت اقتصادی و تجاری سطح بالایی قرار داشت و اقتصاد داخلی آن
با رونق بالایی رو به رو شده بود. یونانیان موجب شدند تا صادرات و واردات
از بازرگانان داخلی جدا شده و ارسال جنس و قراردادی جهت ارسال کردن کالا
بوسیله متقاضی از ابداع یونانیان باستان محسوب می شود.
روم: روم در تاریخ بشر بسیار پرآوازه بوده و این شهرت در زمینه اقتصاد نیز جریان داشت. از این رو تاریخ روم در زمینه تجارت
بسیار قابل توجه بوده اما یکی از نکات جالب توجه این منطقه عدم اعتقاد
آنها به تجارت بود. اما در مقابل جنگ و سیاست پیشه بهتری بوده و تجارت
حقارت است. از آنجایی که دولت‌مردان این سرزمین قرض بسیاری به بازرگانان
پیدا کردند، تجارت نیز مورد توجه قرار گرفت و از این رو بنادر و انبارهای
بزرگی در این زمینه احداث شده است. به نوعی قرض سران ممکلت از تجار موجب شد
تا تجارت به سطح بالایی برسد و مورد توجه رومیان قرار گیرد.
قرون وسطی: در قرون وسطی با ظهور فئودالیسم، داد و ستد به نابودی کشیده
شد و به نوعی تجارت ارزش خود را از دست داده بود. در آن زمان کشاورزی بسیار
پرطرفدار بود و فئودال ها نیز علاقه بسیاری به کشاورزی داشتند. فئودال ها
رابطه خوبی با تجارت نداشتند و در این دوره بازرگانی در حداقل سطح ممکن
خود قرار داشت. آنها در مقابل برای کشاورزی ارزش بیشتری قائل بودند زیرا با
توجه به اعتقاد آنها تجارت تنها موجب تلف شدن وقت است اما کشاورزی با گذر
زمان حاصل رنجی را می توان مشاهده کرد.
عصر جدید: در قرن های ۱۷ و ۱۸ بود که تجارت بین المللی جان تازه ای
گرفت. مرکزهای تجاری قابل توجهی در کشورهای آلمان، هلند، انگلستان و فرانسه
قاره اروپا تشکیل شد. سپس قرن ۱۹ بانک ها، بورس ها، حمل و نقل و دیگر
عوامل تسهیلات تجاری روی کارآمدن تا تجارت را با وضع بهتری نسبت به گذشته
رو به رو سازند.