آینده موبایل (قسمت پنجم)

1-دیتا سنترها
در زمانهای قدیم ارتباط برقرار کردن در مردم با یکدیگر به این سادگی نبود، چراکه نیاز به تجهیزاتی بود که عموما در اختیار همه قرار نداشت. در اوایل دهه ی 90 با بوجود آمدن مفهوم اینترنت و پرتکل های مربوط به آن، ارتباط مردم با یکدیگر و محیط اینترنت بسیار ساده شد. از همین رو کاربران بیشتری وارد این فضا می شدند و دیتای بیشتری را انتقال میدادند. مسلما خطوط اینترنتی و سرورها مانند قبل جوابگوی نیاز های مردم نبودند. شرکت های کوچک و بزرگ بوسیله ی سرور های خود امکان انتقال و نگه داری دیتاهای مصرف کنندگان را فراهم میکردند، اما با پیشرفت علم و استفاده ی روز افزون کاربران، سرورهای قبلی جوابگوی نیازها نبود و افزایش آن نیز مقرون به صرفه نبود. تا جایی که شرکت هایی با توانایی بالاتر مجموعه ای از سرورها را به اسم دیتا سنتر طراحی کردند که شرکتهای کوچکتر میتوانستند با اجاره ی سرور مورد نظر خود، نیازهای شرکت را برطرف نمایند.
پیشرفت علم و فناوری باعث شده است که فناوری موبایل نیز کم کم به سمت دیتاسنتر ها روانه شوند. چابکی و کوچکی دستگاهای موبایل باعث شده که استفاده ی ازآنها خیلی بیشتر هر وسیله ی دیگری باشد، از این رو انجام وظایف شخصی و شغلی کاربران به صورت سیار، موجب می شود که تلاش برای دسترسی به دیتاسنترهای پیشرفته بیشتر از قبل احساس شود. علارغم هشدارها و اخطارهایی که داده میشود کماکان کاربران موبایل به ایمن سازی گوشی های خود توجهی نمیکنند، همین امر باعث آلوده شدن دیتاسنترها به میزان زیاد میشود.
از نمونه حملاتی که میتواند به بدنه ی یک دیتاسنتر آسیب بزند میتوان به Cross-site Scripting(XSS)، SQL Injection، Data Dumping، Brute Force Attack و OS Command Injection اشاره کرد.
در شکل زیر به صورت کلی می توانید شرح آسیب پذیری های تلفن همراه با نمونه حملات در هر بخش را ملاحظه نمایید.

شکل 6. شرح آسیب پذیری تلفن همراه (CEH v9)

بالا بردن امنیت موبایل
گوشی های تلفن همراه به دلیل کوچک بودن و سادگی در حمل، امکان سرقت به صورت فیزیکی درآنها به شدت زیاد است. پس اولین اقدام برای امنیت گوشی حفاظت فیزیکی از آن است. در قدم بعدی دسترسی به اطلاعات گوشی ست. زیرا با سرقت موبایل، مهاجم نه تنها میتواند به اطلاعات شما دسترسی پیدا کند بلکه میتواند توسط گوشی اقدامات جبران ناپذیری را به شما بزند.
بهترین راه برای پیدا کردن تلفن همراه در هنگام سرقت، داشتن کد IMEI گوشی است. کد هر گوشی از طریق شماره گیری *#06# بدست می آید. پلیس با این کد است که میتواند مکان گوشی را ردیابی کرده و از آخرین مکان آن اطلاعات بدست آورد. برای جلوگیری از دسترسی آسان به محتوای گوشی، باید حتما گوشی دارای رمز باشد!!
امنیت نرم افزاری و اپلیکیشنی گوشی نیز بعد از امنیت فیزیکی، از مواردیست که میبایست مورد توجه قرار بگیرد. برای استفاده از اپلیکیشین های بانکی میتوان فقط از بانک مربوطه اپلیکیشن مورد نظر را دریافت کرد که از صحت امنیت آن برای تراکنش مالی و ردو بدل شدن اطلاعات، مطمین بود.