در نظام بانکی یکی از اصلی
ترین موضوعات وام است. موضوعی که بسیار محبوب بوده و بیشتر بانک های
کشورهای مختلف با آن درگیر هستند و هیچ بانکی نیست که این مقوله را به کار
نگیرد و آن را به مردم و مشتریان ارائه ندهد. در حقیقت وام نوعی قرض پول به
شکل پول دار بوده که افراد برای برقراری آن مدت زمانی را مشخص می کنند تا
فرد دریافت کننده در موعد مقرر با سود مشخص
شده آن را بازگرداند. البته برخی ممکن است آن را با ربا یکسان بدانند اما
در حقیقت وام یک مقوله حلال است اما ربا حرام بوده و قرآن به شدت آن را نهی
کرده است.
با این حساب باید وام را نوعی قرض حساب کرد که می تواند بین طرفین یا
بانک و مشتری برقرار شود. بیشتر وام ها به شکل اقساطی پرداخت می شوند اما
برخی دیگر به شکل کامل در مدت زمانی طولانی تر بازگردانده خواهد شد. وام از
دوران کهن بوده و یک موضوع جدید نیست که افراد با آن رو به رو هستند. هر
وام به صورت چندین ماهه و با نرخ سود مشخص به افراد داده می شود. وام یکی
از روش های بهبود وضعیت اقتصادی به شمار می رود اگرچه برخی معتقدند وام
ایجاد تورم می کند زیرا با افزایش نقدینگی در دست مردم تورم ایجاد شده و
شاهد بهبود وضعیت اقتصادی خواهیم بود.
البته این تورم جنبه منفی نداشته و به نوعی مثبت تلقی می شود. وام توسط
بانک ها به مردم و اشخصاص حقیقی داده می شود اما بین افراد نیز می توان
شاهد دادن وامی بود. برخی با سود بهره بیشتر وام را
به ربا تبدیل می کنند اما برخی با سود کمتر به شکلی حلال مبلغی را به صورت
قرض الحسنه به دیگران ارائه می دهند. بنابراین وام می تواند به شکل حلال
یا حرام باشد. زمانی که سود آن افزایش پیدا کند به وامی حرام و اگر سود
استاندارد و معقولی در نظر گرفته شود به وامی حلال تبدیل می شود. اگرچه
بانکداری اسلامی بر مبنای روشی حلال وام ارائه می دهد اما برخی معتقدند
بانک ها نیز وام ربایی را به مردم می دهند اگرچه دلیل و اسناد مشخصی برای
تایید یا تکذیب این امر در دست نیست.
به طور کلی اگرچه وام می تواند یک جهش اقتصادی برای افراد باشد اما در
صورت عدم توانایی بازپرداخت جریمه هایی شامل حال فرد گیرنده شده و در صورت
پرداخت به موقع نیز مستحق دریافت تشویقی و برخی از این دست است. مسئله وام در جامعه امروز بسیار مشخص شده بوده و جایی برای توضیح نمی گذارد و چه خوب است این وام به شکل درستی بین افراد انجام گیرد.