در مسئله اقتصاد با اصطلاحات و موضوعات مختلفی رو به رو می شویم که هر
یک معنا و مفهوم خاص خود را دارد. اصطلاحات اقتصادی معنای روشنی ندارند و
باید با تحقیق و بررسی درباره آنها اطلاعاتی داشت. یکی از این اصطلاحات Business to Consumer یا به اختصار B2C نام دارد.
این اصطلاح در معنا به معنای انجام معاملاتی بین تولیدکننده و مصرف
کننده بوده که می توان به معاملاتی که بین فروشنده و مصرفه کننده انجام می
گیرد و محصولات تولیدی به مصرف کننده ارائه می‌شود، اشاره کرد. در کنار B2C
یک اصطلاح پرکاربرد دیگری وجود داشته که B2B می باشد و ارتباط نزدیکی نیز
با این اصطلاح دارد.
در تجارت B2C همه چیز روشن و مشخص است و همانند B2B دو قشر یکسان
نبوده و با دو قشر متفاوت از هم رو به رو هستیم. هر یک از این قشرها به
امری می پردازند، یکی از آنها تولید محصولی داشته و دیگری به عنوان یک مصرف
کننده محصول تولیدی را خریداری می کند. بنابراین با دو قشر متفاوتی رو به
رو هستیم که هریک به امری انجام وظیفه می کنند و در این معامله پولی بین
آنها رد و بدل می شود و چرخه اقتصادی به وجود می آورند.
یکی از رایج ترین تجارت ها را باید B2C یا
همان Business to Consumer دانست که در زندگی روزمره و پیرامون ما به شکل
عمده ای صورت می گیرد. در Business to Consumer فروشنده محصولی را به
خریدار یا همان مصرف کننده می فروشد. بیشتر فروشگاه های اینترنتی موجود
برپایه این نوع تجارت فعالیت داشته و محصولات خود را به فروش می رسانند.
برای مثال هنگامی که در فروشگاه اینترنتی یک کالا را خریداری می کنید در
حقیقت از تجارت Business to Consumer یا همان B2C پیروی کردید.
این نوع تجارت برای افرادی که به عنوان فروشنده شناخته
می شوند، بسیار پرمزایا و مفید می باشد. چنین تجارتی موجب می شود این دست
افراد نه تنها در دنیای فیزیکی محصولات خود را به فروش برسانند، بلکه در
عرصه فضای مجازی نیز مشتریانی پیدا کرده و سود بیشتری کسب کنند. البته در
این میان رقبایی وجود داشته که ممکن است تجارت الکترونیک را برای آنها
دشوار سازند اما به طور کلی در تجارت B2C منفعت بیشتری شامل حال فروشنده می
شود.
با این حساب می تواند تجارت B2C یا Business to Consumer را یکی از تجارت های متداول اقتصادی دانست که افراد بسیاری از آن بهره گرفته و براساس آن عمل می کنند.