مجمع جهانی اقتصاد در سوئیس
آغاز به کار کرده و سالانه با درآمد ۸۰ میلیون دلاری رو به رو بوده که از
این میزان فرصت شغلی برای بیش از ۲۰۰ نفر شده است. این مجمع برای نخستین
بار سال ۱۹۷۱ توسط فردی به نام کلاوس شواب در داووس سوئیس آغاز به کار کرد.
البته مجمع همانطور که از نامش پیداست جایی برای جمع شدن رهبران اقتصادی
کشورهای اروپایی محسوب می شود. شواب به دلیل تحصیل در ژنو سوئیس شهر داووس
را گزینه مناسبی برای آغاز به کار مجمع می دانست از این رو با تلاش فراوان
مجمع جهانی اقتصاد در این شهر زیبا سوئیس تاسیس شد.
وی پس از این سازمان، به راه اندازی مجمع مدیریت اروپایی در ژنو پرداخت
تا خود را به عنوان فردی فعال در اقتصاد قلمداد کند. به لطف این مجمع
رهبران تجاری و صنعتی اروپایی در ماه ژانویه هر سال به داووس می آیند. سال
ها بعد جلسات منطقه‌ای نیز به مجمع جهانی افزوده شد تا فراگیری بیشتری پیدا
کرده و به یک مجمع قابل توجه و تاثیر گذار در اقتصاد تبدیل شود.
به دلیل وقوع جنگ های جمله جنگ یوم کیپور در
سال ۱۹۷۳ مجمع تصمیم گرفت در مسائل سیاسی نیز دخالتی داشته باشد از این رو
پای رهبران سیاسی نیز به این مجمع بزرگ اقتصادی کشیده شد. سپس از سال ۱۹۷۹
این مجمع گزارش رقابت اقتصادی جهانی را هر سال منتشر می کند و از سال ۱۹۸۷
دو مجمع مدیریت اروپا و جهانی اقتصاد با گسترده کردن حوزه کاری خود تغییر
نام داده و در قالب یک ساختار بین المللی فعالیتی بزرگ را آغاز کردن تا به
حمل مشکلات بپردازند.
مجمع جهانی اقتصاد تاثیرات بین المللی
مختلفی داشته که می توان به امضا قرارداد پیشگیری از جنگ سال ۱۹۸۸ رهبران
ترکیه و یونان، اولین دیدار سیاستمداران کره جنوبی و شمالی، اولین صحبت ها
برای اتحاد آلمان شرقی و غربی و برخی دیگر اشاره داشت.
همچنین در سال ۱۹۹۴ یاسر عرفات رهبر آزادی بخش فلسطین اشغالی و شیمون
پرز وزیر امورخارجه آن زمان اسرائیل با یکدیگر در داووس دیدار کردند. با
این حساب مجمع اگرچه ماهیت اقتصادی داشته، اما مکانی برای دیدارهای بزرگ
سیاسی بود. البته در سال های اخیر بحران اقتصادی هنگامی که دامن گیر اروپا
شد، سمت و سوی مجمع بیشتر به سمت اقتصادی شدن پیش رفت. از همین رو سال ۲۰۱۵
مجمع تنها به بحث اقتصادی پرداخت و خبری از مسئله سیاسی نبود.
مجمع جهانی اقتصاد اگرچه
موافقانی داشته، اما معترضانی سیاستمداران نیز برای نشان دادن اعتراض در
اجلاس شرکت می کنند، از جمله آن می توان به گروه‌های مخالف جهانی‌سازی،
مخالفان سرمایه‌داری، چپ‌ها و سبزها و برخی دیگر اشاره داشت. این اجلاس
فرصتی برای معترضان بوده تا اعتراض خود را نسبت به سیاستمداران موردنظر
داشته باشند، اگرچه این اعتراض بسیار به نتیجه نمی رسد و ثمر بخش نیست.
در سال ۲۰۱۴، بنیاد اکسفام یک بار داووس را مهمترین نهاد مشاوره و تصمیم
گیری های اقتصادی جهان دانست. این بنیاد معتقد بوده داووس قدرت اقتصادی را
با مرکزهای بزرگ تصمیم گیری سیاسی ترکیب می سازد که تاثیرات مخربی در نحوه
مدیریت جامعه، دموکراسی و گسترش فقر و بی عدالتی دارد.
با تمامی این تفاسیر مجمع جهانی اقتصاد محفلی برای جمع شدن رهبران
اقتصادی کشورهای مختلف از جمله اروپایی بوده تا به مشکلات اقتصادی پرداخته و
به آن پایان دهد.